Pasko at Septuagint

Mga shortcut: Pagkakaiba, Pagkakatulad, Jaccard Magkatulad koepisyent, Mga sanggunian.

Pagkakaiba sa pagitan ng Pasko at Septuagint

Pasko vs. Septuagint

Ang Pasko (Ingles: Christmas, na may tuwirang salin na "Misa ni Kristo"; Yule, at Yuletide) ay isang araw ng pangilin sa kalendaryong Kristiyano, na kadalasan ay ipinagdiriwang tuwing Disyembre 25 at sa ilang mga denominasyong Kristiyano ay tuwing Enero 6 na orihinal na araw ng pasko sa Silangang Kristiyanismo. Ang Septuagint, o pinaikling "LXX", o "Griyegong Lumang Tipan", ang salin sa Griyegong Koine ng Tanakh (Bibliyang Hebreo) at mga deuterokanoniko.

Aklat ni Isaias

Ang Aklat ni Isaias o Aklat ni Isaiah ay isa sa mga aklat na isinulat ng mga propeta na nasa Lumang Tipan ng Bibliya.

Aklat ni Isaias at Pasko · Aklat ni Isaias at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Anghel

Isang dibuhong naglalarawan sa pagbabalita ni Anghel Gabriel na si Maria ang hinirang ng Maykapal para maging "Ina ng Diyos." (El Greco, 1575). Ang anghel o serapin (Kastila: ángel at serafín, Griyego: άγγελος, angelos, "tagapagbalita") ay isang uri ng nilalang, ayon sa maraming mga pananampalataya, na may tungkuling maglingkod sa Diyos.

Anghel at Pasko · Anghel at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Apostol Pablo

Si Apostol Pablo o Pablo ng Tarso (Ebreo: פאולוס מתרסוס, Pa’ulus miTarsus) (5 CE–67 CE) ayon sa ilang aklat ng Bagong Tipan ay isang apostol ni Hesus.

Apostol Pablo at Pasko · Apostol Pablo at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Bibliya

Larawan ng binuklat na Bíbliyang Gutenberg, na nasa Aklatan ng Kongreso ng Estados Unidos. Ang Bibliya o Biblia (ang huli ay mala-Kastila at maka-Griyegong pagbabaybay) ay isang kalipunan ng mga kasulatang relihiyoso na ginagamit sa Hudaismo at Kristiyanismo.

Bibliya at Pasko · Bibliya at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Dantaon

Ang dantaon o siglo ay isang panahon na sumasakop o bumubuo sa isang daang taon (sandaang taon).

Dantaon at Pasko · Dantaon at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Diyos

Ang Diyos ay may iba't ibang kahulugan.

Diyos at Pasko · Diyos at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Flavio Josefo

Si Tito Flavio Josefo (37 CE – 100 CE), at tinatawag ring Joseph ben Matityahu (Hebreong biblikal: יוסף בן מתתיהו, Yosef ben Matityahu), ay isang Hudyong-Romano na historyan at hagiograpo noong unang siglo CE.

Flavio Josefo at Pasko · Flavio Josefo at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Hesus

Si Hesus (Griyego: Ἰησοῦς Iesous; 7–2 BCE hanggang 30–36 CE) ang itinuturing ng maraming Kristiyano na sentrong katauhan ng relihiyong Kristiyanismo at ang tagapagtatag ng Kristiyanismo.

Hesus at Pasko · Hesus at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Imperyong Romano

Ang Imperyo ng mga Romano (Ingles: Roman Empire) (Latin) ang tawag sa imperyalistang paghahari ng mga Romano sa malaking bahagi ng Europa, Asya at Hilagang Aprika, na may autokratikong porma ng pamahalaan.

Imperyong Romano at Pasko · Imperyong Romano at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Juan Bautista

Si Juan Bautista, Juan na Tagapagbautismo, Lucas 1:1-80, angbiblia.net (Juan ang Tagapagbinyag, Juan na Mambibinyag), o Juan na Tagapagbawtismo, Mateo 3 (Ang Salita ng Diyos), biblegateway.com (ika-1 siglo BCE-28 hanggang 37 CE) ayon sa Bagong Tipan ay isang pagala-galang mangangaral na nagbabautismo at naghahayag sa mga tao na humingi ng kapatawaran sa kanilang mga kasalanan at nagbabala sa papalapit na paghuhukom (Lucas 3:7; Mateo 3:2) at upang magbigay daan at bautismuhan si Hesus.

Juan Bautista at Pasko · Juan Bautista at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Kristiyanismo

Ang Kristiyanismo ay isang relihiyong monoteista (naniniwala sa iisang diyos lámang) na nakabatay sa búhay at pinaniniwalaang mga katuruan ni Hesus na pinaniwalaan ng mga Kristiyano na isang tagapagligtas at mesiyas ng Hudaismo.

Kristiyanismo at Pasko · Kristiyanismo at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Mga Ebionita

Ang Mga Ebionita o Ebionites, o Ebionaioi (Greek: Ἐβιωναῖοι; na hinango mula sa Hebreong אביונים ebyonim, ebionim, na nangangahulugang "ang mahirap" o "mga mahirap") ay isang terminong patristiko na tumutukoy sa sektang Hudyong Kristiyano na umiral sa sinaunang Kristiyanismo.

Mga Ebionita at Pasko · Mga Ebionita at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Origenes

Si Origenes (Wikang Griyego: Ὠριγένης Ōrigénēs), o Origen Adamantius (184/185 – 253/254), ay isang skolar at teologong Kristiyano sa Alexandria, Ehipto at isa sa mga manunulat tungkol sa sinaunang simbahang Kristiyano.

Origenes at Pasko · Origenes at Septuagint · Tumingin ng iba pang »

Simbahang Ortodokso ng Silangan

Ang Simbahang Ortodokso ng Silangan (Ingles: Eastern Orthodox Church) na opisyal na tinatawag na Simbahang Katolikong Ortodokso (Ingles: Orthodox Catholic Church at karaniwang tinutukoy bilang Simbahang Ortodokso (Ingles: Orthodox Church), ang ikalawang pinakamalaking simbahan o Iglesiang Kristiyano sa buong mundo na may tinatayang 300 milyong mga deboto na ang pangunahing mga bansa ay ang Belarus, Bulgaria, Cyprus, Georgia, Greece, Macedonia, Moldova, Montenegro, Romania, Russia, Serbia, at Ukraine na ang lahat pangunahing Silangang Ortodokso. Ang sektang ito ay nagtuturo na ito ang Isa, Banal, Katoliko at Apostolikong Iglesia na itinatag ni Hesus at ng kanyang mga apostol mga 2,000 libong taon na ang nakalilipas. Ang Simbahang Silangang Ortodokso ay binubuo ng ilang mga nangangasiwa sa sariling mga katawang ecclesial na ang bawat isa ay natatangi sa heograpiya at nasyonal ngunit nagkakaisa sa teolohiya. Ang sariling-pinangangasiwaang(o autocephalous) na katawan ay kadalasan ngunit hindi palaging sumasakop sa isang bansa ay pinapastulan ng isang Banal na Sinod na ang tungkulin kabilang sa maraming mga bagay ay ingatan at ituro ang apostoliko, patristikong mga tradisyon at mga kaugnay na pagsasanay ng simbahan. Tulad ng Romano Katolisismo, Komunyong Anglikano, Asiryong Simbahan ng Silangan, Oriental Ortodokso at ilan pang mga simbahan, ang mga obispong Ortodokso ay bumabakas ng kanilang lahi sa mga apostol sa pamamagitan ng proseso ng paghaliling apostoliko. Binababakas ng Simbahang Silangang Ortodokso ang pagkakabuo nito sa pamamagitan ng Imperyong Byzantine o Imperyo Romano tungo sa sinaunang iglesiang itinatatag ni Apostol Pablo at ng mga Apostol. Sinasanay nito ang pinaniniwalaang nitong orihinal na sinaunang mga tradisyonal na naniniwala sa paglago nang walang pagbabago. Sa mga hindi doktrinal na bagay, ay minsang nakikisalo mula sa mga tradisyong lokal na Griyego, Slaviko, at Gitnang Silangan kabilang pa sa iba na naghuhugis ng pag-unlad kultural ng mga bansang ito. Ang layunin ng mga Kristiyanong Ortodokso mula sa bautismo ay patuloy na dalhin ang kanilang mga sarili tungo sa diyos sa buo nilang mga buhay. Ang prosesong ito ay tinatawag na theosis o deipikasyon at isang pilgrimaheng espiritwal kung saan ang bawat tao ay nagsisikap na maging banal sa pamamagitan ng paggaya kay Hesus at pagpapalago ng panloob na buhay sa pamamagitan ng walang tigial na panalangin(na ang pinakakilala ang Panalangin ni Hesus) o hesychasm hanggang sa mapag-isa sa kamatayan sa apoy ng pag-ibig ng diyos. Ang kanon na ginagamit ng Silangang Ortodokso ay kinabibilangan ng Griyegong salin ng Tanakh na tinatawag na Septuagint at ang Bagong Tipan. Ito ay kinabibilangan ng pitong mga aklat Deuterocanonical na itinatakwil ng Protestantismo at isang maliit na bilang ng iba pang mga aklat na wala sa Kanlurang Kanon. Ginagamit ng mga Kristiyanong Ortodokso ang terminong "Anagignoskomena" (isang salitang Griyego na nangangahulugang "mababasa" o "karapat dapat basahin") para sa 10 mga aklat na kanilang tinatanggap ngunit wala sa 39 aklat na kanon ng Lumang Tipan sa Protestantismo. Itinuturing ito ng mga Kristiyanong Ortodokso na kagalang galang ngunit sa mas maliit na lebel sa 39 aklat ng kanon ng Tanakh. They do, however, use them in the Divine Liturgy. Naniniwala ang mga Kristiyanong Ortodokso na ang kasulatan ay inihayag ng Banal na Espiritu sa mga kinasihang taong may-akda nito. Gayunpaman, ang mga kasulatan ay hindi ang pinagkukunan ng mga tradisyon na nauugnay sa simbahang ito ngunit ang kabaligtaran. Ang tekstong biblikal ay nagmula sa tradisyong ito. Ito ay hindi rin ang tanging mahalagang aklat sa simbahang Ortodokso. May mga daan daang sinaunang kasulatang patristiko na bumubuo ng tradisyon ng Simbahang Ortodokso. Ang mga Ikono ay matatagpuan na nagpapalamuti ng mga pader ng gusaling Ortodokso at hagiograpiya na kadalasang tumatakip sa panloob na istraktura ng kompleto.Ware p. 271 Maraming mga tahanang Ortodokso ang may lugar na inilaan para sa panalangin ng pamilya, sulok ng ikono kung saan ang mga ikono ni Hesus, Birheng Marya at mga Santo ay karaniwang inilalagay sa Silangang nakaharap na pader.

Pasko at Simbahang Ortodokso ng Silangan · Septuagint at Simbahang Ortodokso ng Silangan · Tumingin ng iba pang »