Prinsipalidad ng Antioquia at Unang Krusada

Mga shortcut: Pagkakaiba, Pagkakatulad, Jaccard Magkatulad koepisyent, Mga sanggunian.

Pagkakaiba sa pagitan ng Prinsipalidad ng Antioquia at Unang Krusada

Prinsipalidad ng Antioquia vs. Unang Krusada

Ang Prinsipalidad ng Antioch ang isa sa mga estado ng nagkrusada na nalikha noong Unang Krusada at kinabibilangan ng mga bahagi ng modernong Turkey at Syria. Ang Unang Krusada (1096–1099) ay isang ekspedisyong militar ng Romano Katolikong Europa upang muling maibalik ang mga banal na lupain na nasakop ng mga Muslim sa Levant (632–661) na sa huli ay humantong sa muling pagkakabihag ng Herusalem noong 1099.

Kaharian ng Herusalem

Ang Kahariang Latin ng Herusalem ay isang kahariang Romano Katoliko na itinatag sa Levant noong 1099 pagkatapos ng Unang Krusada.

Kaharian ng Herusalem at Prinsipalidad ng Antioquia · Kaharian ng Herusalem at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »

Kondado ng Edessa

Ang Kondado ng Edessa ang isa sa mga estado ng nagkrusada noong ika-12 siglo CE na nakabase sa Edessa na isang siyudad na may sinaunang kasaysayan at simulang tradisyon ng Kristiyanismo.

Kondado ng Edessa at Prinsipalidad ng Antioquia · Kondado ng Edessa at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »

Kondado ng Tripoli

Ang Kondado ng Tripoli o County of Tripoli (1109–1289) ang huling estado ng nagkrusada na itinatag sa Levant na matatagpuan ngayon sa hilagaang kalahati ng Lebanon kung saan umiiral ang modernong siyudad ng Tripoli, Lebanon at mga bahagi ng kanluraning Syrian.

Kondado ng Tripoli at Prinsipalidad ng Antioquia · Kondado ng Tripoli at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »

Mga estado ng nagkrusada

Ang mga estado ng nagkrusada ang isang bilang ng karamihang ika-12 at ika-13 siglo CE na mga estadong piyudal na nilikha ng mga Kanluraning Europeong nag-krusada sa Asya menor, Gresya at Banal na Lupain at noong Mga Krusadang Hilagaan sa silanganing rehiyong Baltiko.

Mga estado ng nagkrusada at Prinsipalidad ng Antioquia · Mga estado ng nagkrusada at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »

Silangang Imperyong Romano

Ang Silangang Imperyong Romano, Imperyo ng Roma sa Silangan, o Imperyong Bisantino (Bisantium) ay mga pangalang inilalapat sa Imperyo Romano noong Gitnang Panahon na may kabisera sa Constantinopla (na ngayo’y Istanbul).

Prinsipalidad ng Antioquia at Silangang Imperyong Romano · Silangang Imperyong Romano at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »

Simbahang Katolikong Romano

Ang Simbahang Katoliko Romano, na kilala rin bilang Iglesya Katolika Apostolika Romana, Simbahang Romano Katoliko ay ang pinakamalaking Kristiyanong simbahan na pinamumunuan ng Obispo ng Roma Ang pamamahala nito ay naka-sentro sa Lungsod ng Vaticano.

Prinsipalidad ng Antioquia at Simbahang Katolikong Romano · Simbahang Katolikong Romano at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »

Simbahang Ortodokso ng Silangan

Ang Simbahang Ortodokso ng Silangan (Ingles: Eastern Orthodox Church) na opisyal na tinatawag na Simbahang Katolikong Ortodokso (Ingles: Orthodox Catholic Church at karaniwang tinutukoy bilang Simbahang Ortodokso (Ingles: Orthodox Church), ang ikalawang pinakamalaking simbahan o Iglesiang Kristiyano sa buong mundo na may tinatayang 300 milyong mga deboto na ang pangunahing mga bansa ay ang Belarus, Bulgaria, Cyprus, Georgia, Greece, Macedonia, Moldova, Montenegro, Romania, Russia, Serbia, at Ukraine na ang lahat pangunahing Silangang Ortodokso. Ang sektang ito ay nagtuturo na ito ang Isa, Banal, Katoliko at Apostolikong Iglesia na itinatag ni Hesus at ng kanyang mga apostol mga 2,000 libong taon na ang nakalilipas. Ang Simbahang Silangang Ortodokso ay binubuo ng ilang mga nangangasiwa sa sariling mga katawang ecclesial na ang bawat isa ay natatangi sa heograpiya at nasyonal ngunit nagkakaisa sa teolohiya. Ang sariling-pinangangasiwaang(o autocephalous) na katawan ay kadalasan ngunit hindi palaging sumasakop sa isang bansa ay pinapastulan ng isang Banal na Sinod na ang tungkulin kabilang sa maraming mga bagay ay ingatan at ituro ang apostoliko, patristikong mga tradisyon at mga kaugnay na pagsasanay ng simbahan. Tulad ng Romano Katolisismo, Komunyong Anglikano, Asiryong Simbahan ng Silangan, Oriental Ortodokso at ilan pang mga simbahan, ang mga obispong Ortodokso ay bumabakas ng kanilang lahi sa mga apostol sa pamamagitan ng proseso ng paghaliling apostoliko. Binababakas ng Simbahang Silangang Ortodokso ang pagkakabuo nito sa pamamagitan ng Imperyong Byzantine o Imperyo Romano tungo sa sinaunang iglesiang itinatatag ni Apostol Pablo at ng mga Apostol. Sinasanay nito ang pinaniniwalaang nitong orihinal na sinaunang mga tradisyonal na naniniwala sa paglago nang walang pagbabago. Sa mga hindi doktrinal na bagay, ay minsang nakikisalo mula sa mga tradisyong lokal na Griyego, Slaviko, at Gitnang Silangan kabilang pa sa iba na naghuhugis ng pag-unlad kultural ng mga bansang ito. Ang layunin ng mga Kristiyanong Ortodokso mula sa bautismo ay patuloy na dalhin ang kanilang mga sarili tungo sa diyos sa buo nilang mga buhay. Ang prosesong ito ay tinatawag na theosis o deipikasyon at isang pilgrimaheng espiritwal kung saan ang bawat tao ay nagsisikap na maging banal sa pamamagitan ng paggaya kay Hesus at pagpapalago ng panloob na buhay sa pamamagitan ng walang tigial na panalangin(na ang pinakakilala ang Panalangin ni Hesus) o hesychasm hanggang sa mapag-isa sa kamatayan sa apoy ng pag-ibig ng diyos. Ang kanon na ginagamit ng Silangang Ortodokso ay kinabibilangan ng Griyegong salin ng Tanakh na tinatawag na Septuagint at ang Bagong Tipan. Ito ay kinabibilangan ng pitong mga aklat Deuterocanonical na itinatakwil ng Protestantismo at isang maliit na bilang ng iba pang mga aklat na wala sa Kanlurang Kanon. Ginagamit ng mga Kristiyanong Ortodokso ang terminong "Anagignoskomena" (isang salitang Griyego na nangangahulugang "mababasa" o "karapat dapat basahin") para sa 10 mga aklat na kanilang tinatanggap ngunit wala sa 39 aklat na kanon ng Lumang Tipan sa Protestantismo. Itinuturing ito ng mga Kristiyanong Ortodokso na kagalang galang ngunit sa mas maliit na lebel sa 39 aklat ng kanon ng Tanakh. They do, however, use them in the Divine Liturgy. Naniniwala ang mga Kristiyanong Ortodokso na ang kasulatan ay inihayag ng Banal na Espiritu sa mga kinasihang taong may-akda nito. Gayunpaman, ang mga kasulatan ay hindi ang pinagkukunan ng mga tradisyon na nauugnay sa simbahang ito ngunit ang kabaligtaran. Ang tekstong biblikal ay nagmula sa tradisyong ito. Ito ay hindi rin ang tanging mahalagang aklat sa simbahang Ortodokso. May mga daan daang sinaunang kasulatang patristiko na bumubuo ng tradisyon ng Simbahang Ortodokso. Ang mga Ikono ay matatagpuan na nagpapalamuti ng mga pader ng gusaling Ortodokso at hagiograpiya na kadalasang tumatakip sa panloob na istraktura ng kompleto.Ware p. 271 Maraming mga tahanang Ortodokso ang may lugar na inilaan para sa panalangin ng pamilya, sulok ng ikono kung saan ang mga ikono ni Hesus, Birheng Marya at mga Santo ay karaniwang inilalagay sa Silangang nakaharap na pader.

Prinsipalidad ng Antioquia at Simbahang Ortodokso ng Silangan · Simbahang Ortodokso ng Silangan at Unang Krusada · Tumingin ng iba pang »