Mas mabilis kaysa sa browser!Pagkakatulad sa pagitan Bibliya at Pasko
Bibliya at Pasko ay may 25 mga bagay sa karaniwan (sa Unyonpedia): Aklat ni Isaias, Ang Mga Gawa ng mga Apostol, Anghel, Apostol Pablo, Celsus, Dantaon, Dionysus, Diyos, Ebanghelyo ni Juan, Ebanghelyo ni Lucas, Ebanghelyo ni Mateo, Ehipto, Flavio Josefo, Hesus, Hudyong Kristiyano, Israel, Kristiyanismo, Mesiyas, Mga Ebionita, Origenes, Propeta, Septuagint, Simbahang Katolikong Romano, Simbahang Ortodokso ng Silangan, Zoroastrianismo.
Aklat ni Isaias
Ang Aklat ni Isaias o Aklat ni Isaiah ay isa sa mga aklat na isinulat ng mga propeta na nasa Lumang Tipan ng Bibliya.
Aklat ni Isaias at Bibliya · Aklat ni Isaias at Pasko ·
Ang Mga Gawa ng mga Apostol
left Ang Mga Gawa ng mga Alagad o Ang Mga Gawa ng mga Apostol ay isang aklat sa Bagong Tipan ng Bibliya.
Ang Mga Gawa ng mga Apostol at Bibliya · Ang Mga Gawa ng mga Apostol at Pasko ·
Anghel
Isang dibuhong naglalarawan sa pagbabalita ni Anghel Gabriel na si Maria ang hinirang ng Maykapal para maging "Ina ng Diyos." (El Greco, 1575). Ang anghel o serapin (Kastila: ángel at serafín, Griyego: άγγελος, angelos, "tagapagbalita") ay isang uri ng nilalang, ayon sa maraming mga pananampalataya, na may tungkuling maglingkod sa Diyos.
Anghel at Bibliya · Anghel at Pasko ·
Apostol Pablo
Si Apostol Pablo o Pablo ng Tarso (Ebreo: פאולוס מתרסוס, Pa’ulus miTarsus) (5 CE–67 CE) ayon sa ilang aklat ng Bagong Tipan ay isang apostol ni Hesus.
Apostol Pablo at Bibliya · Apostol Pablo at Pasko ·
Celsus
Si Celsus(Greek: Κέλσος) ay isang ika-2 siglo CE na pilosopong Griyego at kritiko ng Sinaunang Kristiyanismo.
Bibliya at Celsus · Celsus at Pasko ·
Dantaon
Ang dantaon o siglo ay isang panahon na sumasakop o bumubuo sa isang daang taon (sandaang taon).
Bibliya at Dantaon · Dantaon at Pasko ·
Dionysus
Sa mitolohiyang Griyego, si Dioniso, Dionysos, o Dionysus ang isa sa Labindalawang Olimpiyano na 12 Diyos na nakatira sa Bundok Olympus.
Bibliya at Dionysus · Dionysus at Pasko ·
Diyos
Ang Diyos ay may iba't ibang kahulugan.
Bibliya at Diyos · Diyos at Pasko ·
Ebanghelyo ni Juan
Ang Ebanghelyo ni Juan o Ebanghelyo ayon kay Juan ay ang pang-apat na ebanghelyo sa Bagong Tipan ng Biblia.
Bibliya at Ebanghelyo ni Juan · Ebanghelyo ni Juan at Pasko ·
Ebanghelyo ni Lucas
Ang Ebanghelyo ni Lucas, Ebanghelyo ayon kay Lucas,, o ang Mabuting Balita ayon kay Lucas ay isang aklat sa Bagong Tipan ng Bibliya at kabilang sa mga ebanghelyo.
Bibliya at Ebanghelyo ni Lucas · Ebanghelyo ni Lucas at Pasko ·
Ebanghelyo ni Mateo
Ang Ebanghelyo ayon kay Mateo o Ebanghelyo ni Mateo ay ang ebanghelyo sa Bagong Tipan ng Bibliya na sinulat ni Mateo.
Bibliya at Ebanghelyo ni Mateo · Ebanghelyo ni Mateo at Pasko ·
Ehipto
Ang Republikang Arabo ng Ehipto, (Arabo: جمهوريّة مصرالعربيّة, umhuriyat Misr al-Arabiyah; internasyunal: Arab Republic of Egypt) karaniwang kilala bilang Ehipto (Arabo: مصر, Misr o Masr sa dyalektong Ehipsiyo; internasyonal: Egypt), ay isang republika sa hilagang-silangang Aprika at maliit na bahagi ng timog-kanlurang Asya.
Bibliya at Ehipto · Ehipto at Pasko ·
Flavio Josefo
Si Tito Flavio Josefo (37 CE – 100 CE), at tinatawag ring Joseph ben Matityahu (Hebreong biblikal: יוסף בן מתתיהו, Yosef ben Matityahu), ay isang Hudyong-Romano na historyan at hagiograpo noong unang siglo CE.
Bibliya at Flavio Josefo · Flavio Josefo at Pasko ·
Hesus
Si Hesus (Griyego: Ἰησοῦς Iesous; 7–2 BCE hanggang 30–36 CE) ang itinuturing ng maraming Kristiyano na sentrong katauhan ng relihiyong Kristiyanismo at ang tagapagtatag ng Kristiyanismo.
Bibliya at Hesus · Hesus at Pasko ·
Hudyong Kristiyano
Ang mga Hudyong Kristiyano o Hudeo-Kristiyano o Hudyong Kristiyanismo ang mga orihinal na kasapi ng kilusang repormang Hudyo na kalaunang naging Kristiyanismo.
Bibliya at Hudyong Kristiyano · Hudyong Kristiyano at Pasko ·
Israel
Ang Israel at opisyal na kilala bilang Estado ng Israel (Hebreo: מְדִינַת יִשְׂרָאֵל, Medīnat Yisrā'el; Arabiko: دَوْلَة إِسْرَائِيل, Dawlat Isrāʼīl) ay isang republikang parlamento sa Gitnang Silangan sa katimugang silangang baybayin ng Dagat Mediterraneo. Ito ay nahahangganan ng mga bansang Lebanon sa hilaga, Syria sa hilagang silangan, Jordan at West Bank sa silangan, Ehipto at Gaza Strip sa timog kanluran at Golpo ng Aqaba sa Dagat Pula sa timog. Kasunod ng pagtanggap ng isang resolusyon ng United Nations General Assembly noong 29 Nobyembre 1947 na nagrerekomiyenda ng pagtanggap at implementasyon ng planong paghahati ng Mandatoryong Palestina ng United Nations, idineklara ni David Ben-Gurion na Ehekutibong Puno ng Organisasyong Zionista ng Daigdig at presidente ng Ahensiyang Hudyo para sa Palestina "ang pagkakatatag ng estadong Hudyo sa Eretz Israel na kikilalanin bilang Estado ng Israel" noong 14 Mayo 1948. Ang mga kapitbahay na estadong Arabo ay sumakop sa Israel nang sumunod na araw bilang pagsuporta sa mga Arabong Palestino. Mula nito, ang Israel ay nakipagdigmaan sa mga kapitbahay na estadong Arabo na sa kurso nito ay sumakop sa West Bank, Peninsulang Sinai (sa pagitan ng 1967 at 1982), Gaza Strip at Golan Heights. Ang mga bahagi ng mga teritoryong ito kabilang ang Silangang Herusalem ay idinagdag ng Israel sa mga teritoryo nito ngunit ang hangganan sa kapitbahay na West Bank ay hindi pa permanenteng nailalarawan. Ang Israel ay lumagda sa mga kasunduang kapayapaan sa Ehipto at Jordan ngunit ang mga pagsisikap na lutasin ang alitang Israeli-Palestino ay hindi pa tumutungo sa kapayapaan. Ang populasyon ng Israel noong 2012 ayon sa Israel Central Bureau of Statistics ay tinatayang 7,941,900 na ang 5,985,100 nito ay mga Hudyo. Ang mga Arabong Israeli ang ikalawang pinakamalaking pangkat etniko na binubuo ng 1,638,500 (kabilang ang mga Druze at Bedouins). Ang ibang mga minoridad at denominasyong etno-relihiyon ay kinabibilangan ng Druze, Circassian, mga Itim na Hebreong Israelita, mga Samaritano, mga Maronite at iba pa. Ang status quo ng relihiyon na inayunan ni Ben-Gurion sa mga partidong Ortodoksong Hudyo sa panahon ng deklarasyon ng independiyensiya ng Israel noong 1948 ay isang kasunduan sa papel ng Hudaismo na gagampanan sa pamahalaan at sistemang hudikatura ng Israel. Ang Israel ang isa sa pinakamaunlad na bansa sa Timog kanlurang Asya sa pag-unlad ng ekonomiya at industriya at ang bansang may pinakamataaas na pamantayan ng pamumuhay sa Gitnang Silangan. Ang mga mamamayan nito ay tinatawag na mga Israeli.
Bibliya at Israel · Israel at Pasko ·
Kristiyanismo
Ang Kristiyanismo ay isang relihiyong monoteista (naniniwala sa iisang diyos lámang) na nakabatay sa búhay at pinaniniwalaang mga katuruan ni Hesus na pinaniwalaan ng mga Kristiyano na isang tagapagligtas at mesiyas ng Hudaismo.
Bibliya at Kristiyanismo · Kristiyanismo at Pasko ·
Mesiyas
Ang mesiyas (Ebreo: משיח, mashiaḥ; Kastila: mesías) ay isang salitang Hebreo na may literal na ibig sabihing "ang pinagpahiran" (ng langis) o ang "isang napili".
Bibliya at Mesiyas · Mesiyas at Pasko ·
Mga Ebionita
Ang Mga Ebionita o Ebionites, o Ebionaioi (Greek: Ἐβιωναῖοι; na hinango mula sa Hebreong אביונים ebyonim, ebionim, na nangangahulugang "ang mahirap" o "mga mahirap") ay isang terminong patristiko na tumutukoy sa sektang Hudyong Kristiyano na umiral sa sinaunang Kristiyanismo.
Bibliya at Mga Ebionita · Mga Ebionita at Pasko ·
Origenes
Si Origenes (Wikang Griyego: Ὠριγένης Ōrigénēs), o Origen Adamantius (184/185 – 253/254), ay isang skolar at teologong Kristiyano sa Alexandria, Ehipto at isa sa mga manunulat tungkol sa sinaunang simbahang Kristiyano.
Bibliya at Origenes · Origenes at Pasko ·
Propeta
Ang propeta ay isang taong inaangking pinili ng Diyos upang maghatid ng mga propesiya o hula sa mga tao.
Bibliya at Propeta · Pasko at Propeta ·
Septuagint
Ang Septuagint, o pinaikling "LXX", o "Griyegong Lumang Tipan", ang salin sa Griyegong Koine ng Tanakh (Bibliyang Hebreo) at mga deuterokanoniko.
Bibliya at Septuagint · Pasko at Septuagint ·
Simbahang Katolikong Romano
Ang Simbahang Katoliko Romano, na kilala rin bilang Iglesya Katolika Apostolika Romana, Simbahang Romano Katoliko ay ang pinakamalaking Kristiyanong simbahan na pinamumunuan ng Obispo ng Roma Ang pamamahala nito ay naka-sentro sa Lungsod ng Vaticano.
Bibliya at Simbahang Katolikong Romano · Pasko at Simbahang Katolikong Romano ·
Simbahang Ortodokso ng Silangan
Ang Simbahang Ortodokso ng Silangan (Ingles: Eastern Orthodox Church) na opisyal na tinatawag na Simbahang Katolikong Ortodokso (Ingles: Orthodox Catholic Church at karaniwang tinutukoy bilang Simbahang Ortodokso (Ingles: Orthodox Church), ang ikalawang pinakamalaking simbahan o Iglesiang Kristiyano sa buong mundo na may tinatayang 300 milyong mga deboto na ang pangunahing mga bansa ay ang Belarus, Bulgaria, Cyprus, Georgia, Greece, Macedonia, Moldova, Montenegro, Romania, Russia, Serbia, at Ukraine na ang lahat pangunahing Silangang Ortodokso. Ang sektang ito ay nagtuturo na ito ang Isa, Banal, Katoliko at Apostolikong Iglesia na itinatag ni Hesus at ng kanyang mga apostol mga 2,000 libong taon na ang nakalilipas. Ang Simbahang Silangang Ortodokso ay binubuo ng ilang mga nangangasiwa sa sariling mga katawang ecclesial na ang bawat isa ay natatangi sa heograpiya at nasyonal ngunit nagkakaisa sa teolohiya. Ang sariling-pinangangasiwaang(o autocephalous) na katawan ay kadalasan ngunit hindi palaging sumasakop sa isang bansa ay pinapastulan ng isang Banal na Sinod na ang tungkulin kabilang sa maraming mga bagay ay ingatan at ituro ang apostoliko, patristikong mga tradisyon at mga kaugnay na pagsasanay ng simbahan. Tulad ng Romano Katolisismo, Komunyong Anglikano, Asiryong Simbahan ng Silangan, Oriental Ortodokso at ilan pang mga simbahan, ang mga obispong Ortodokso ay bumabakas ng kanilang lahi sa mga apostol sa pamamagitan ng proseso ng paghaliling apostoliko. Binababakas ng Simbahang Silangang Ortodokso ang pagkakabuo nito sa pamamagitan ng Imperyong Byzantine o Imperyo Romano tungo sa sinaunang iglesiang itinatatag ni Apostol Pablo at ng mga Apostol. Sinasanay nito ang pinaniniwalaang nitong orihinal na sinaunang mga tradisyonal na naniniwala sa paglago nang walang pagbabago. Sa mga hindi doktrinal na bagay, ay minsang nakikisalo mula sa mga tradisyong lokal na Griyego, Slaviko, at Gitnang Silangan kabilang pa sa iba na naghuhugis ng pag-unlad kultural ng mga bansang ito. Ang layunin ng mga Kristiyanong Ortodokso mula sa bautismo ay patuloy na dalhin ang kanilang mga sarili tungo sa diyos sa buo nilang mga buhay. Ang prosesong ito ay tinatawag na theosis o deipikasyon at isang pilgrimaheng espiritwal kung saan ang bawat tao ay nagsisikap na maging banal sa pamamagitan ng paggaya kay Hesus at pagpapalago ng panloob na buhay sa pamamagitan ng walang tigial na panalangin(na ang pinakakilala ang Panalangin ni Hesus) o hesychasm hanggang sa mapag-isa sa kamatayan sa apoy ng pag-ibig ng diyos. Ang kanon na ginagamit ng Silangang Ortodokso ay kinabibilangan ng Griyegong salin ng Tanakh na tinatawag na Septuagint at ang Bagong Tipan. Ito ay kinabibilangan ng pitong mga aklat Deuterocanonical na itinatakwil ng Protestantismo at isang maliit na bilang ng iba pang mga aklat na wala sa Kanlurang Kanon. Ginagamit ng mga Kristiyanong Ortodokso ang terminong "Anagignoskomena" (isang salitang Griyego na nangangahulugang "mababasa" o "karapat dapat basahin") para sa 10 mga aklat na kanilang tinatanggap ngunit wala sa 39 aklat na kanon ng Lumang Tipan sa Protestantismo. Itinuturing ito ng mga Kristiyanong Ortodokso na kagalang galang ngunit sa mas maliit na lebel sa 39 aklat ng kanon ng Tanakh. They do, however, use them in the Divine Liturgy. Naniniwala ang mga Kristiyanong Ortodokso na ang kasulatan ay inihayag ng Banal na Espiritu sa mga kinasihang taong may-akda nito. Gayunpaman, ang mga kasulatan ay hindi ang pinagkukunan ng mga tradisyon na nauugnay sa simbahang ito ngunit ang kabaligtaran. Ang tekstong biblikal ay nagmula sa tradisyong ito. Ito ay hindi rin ang tanging mahalagang aklat sa simbahang Ortodokso. May mga daan daang sinaunang kasulatang patristiko na bumubuo ng tradisyon ng Simbahang Ortodokso. Ang mga Ikono ay matatagpuan na nagpapalamuti ng mga pader ng gusaling Ortodokso at hagiograpiya na kadalasang tumatakip sa panloob na istraktura ng kompleto.Ware p. 271 Maraming mga tahanang Ortodokso ang may lugar na inilaan para sa panalangin ng pamilya, sulok ng ikono kung saan ang mga ikono ni Hesus, Birheng Marya at mga Santo ay karaniwang inilalagay sa Silangang nakaharap na pader.
Bibliya at Simbahang Ortodokso ng Silangan · Pasko at Simbahang Ortodokso ng Silangan ·
Zoroastrianismo
Ang Zoroastrianismo (English: Zoroastrianism) na tinatawag ring Mazdaismo at Magianismo ay isang relihiyong batay sa mga katuruan ng propetang si Zoroaster na kilala rin bilang Zarathustra sa Avestan.
ang listahan sa itaas sasagutin ng sumusunod na mga tanong
- Ano Bibliya at Pasko magkaroon sa mga karaniwang
- Ano ang mga pagkakatulad sa pagitan ng Bibliya at Pasko
Paghahambing sa pagitan ng Bibliya at Pasko
Bibliya ay 222 na relasyon, habang Pasko ay may 124. Bilang mayroon sila sa karaniwan 25, ang Jaccard index ay 7.23% = 25 / (222 + 124).
Mga sanggunian
Ang artikulong ito ay nagpapakita ng mga relasyon sa pagitan ng Bibliya at Pasko. Upang ma-access ang bawat artikulo mula sa kung saan ang impormasyon ay nahango, mangyaring bisitahin ang:
