Arkitekturang Bisantino at Roma

Mga shortcut: Pagkakaiba, Pagkakatulad, Jaccard Magkatulad koepisyent, Mga sanggunian.

Pagkakaiba sa pagitan ng Arkitekturang Bisantino at Roma

Arkitekturang Bisantino vs. Roma

Ang arkitekturang Bisantino ay ang arkitektura ng Imperyong Bisantino, o Silangang Imperyong Romano. Ang Roma ay ang punong-lungsod ng bansang Italya at isang espesyal na komuna ng bansa (pinangalanang Comune di Roma Capitale, "Ang Komuna ng Punong Lungsod ng Roma").

Bizancio

Ang Bizancio (Byzántion; Byzantium) ay siyudad ng Sinaunang Gresya sa lugar na kalaunang naging Constantinopla (modernong Istanbul).

Arkitekturang Bisantino at Bizancio · Bizancio at Roma · Tumingin ng iba pang »

Bulgarya

thumb Ang Bulgarya (Bulgaro: България, tr. Balgariya), opisyal na Republika ng Bulgaria (Bulgaro: Република България, tr. Republika Balgariya), ay isang bansa sa Timog-silangang Europa.

Arkitekturang Bisantino at Bulgarya · Bulgarya at Roma · Tumingin ng iba pang »

Constantinopla

Ang Constantinopla (Κωνσταντινούπολις, pagsasalin: 'Kōnstantinoúpolis'; Cōnstantīnopolis) ay ang naging kabisera ng Imperyong Romano (330–395), ng Silangang Imperyo Romano (Bizantino) (395–1204 at 1261–1453), ng sandaling pamunuang Krusadong tinatawag na Imperyong Latino (1204–1261), at ng Imperyong Otomano (1453–1923).

Arkitekturang Bisantino at Constantinopla · Constantinopla at Roma · Tumingin ng iba pang »

Dakilang Constantino

Si Caesar Flavius Valerius Aurelius Constantinus Augustus (27 Pebrero c. 272Nag-iiba-iba ang mga petsa ngunit mas ginagamit ng makabagong mga historyador ang c. 272". Lenski, "Reign of Constantine" (CC), 59. – 22 Mayo 337), karaniwang kilala bilang Constantino I, Dakilang Constantino, Constantino ang Dakila, o (sa Silanganing Simbahang Ortodokso, Koptikong Ortodoksong Simbahan ng Alehandriya, Ortodoksiyang Oriental at Simbahang Katoliko mga Kristiyano) San Constantino, ay gumanap na Emperador Romano mula 306 AD, at siyang walang kumalabang tagapaghawak ng tanggapan mula 324 hanggang kanyang kamatayan noong 337 AD.

Arkitekturang Bisantino at Dakilang Constantino · Dakilang Constantino at Roma · Tumingin ng iba pang »

Imperyong Romano

Ang Imperyo ng mga Romano (Ingles: Roman Empire) (Latin) ang tawag sa imperyalistang paghahari ng mga Romano sa malaking bahagi ng Europa, Asya at Hilagang Aprika, na may autokratikong porma ng pamahalaan.

Arkitekturang Bisantino at Imperyong Romano · Imperyong Romano at Roma · Tumingin ng iba pang »

Italya

Ang Italya (Italia), opisyal na Republikang Italyano, ay bansang matatagpuan sa Timog-Kanlurang Europa.

Arkitekturang Bisantino at Italya · Italya at Roma · Tumingin ng iba pang »

Kristiyanismo

Ang Kristiyanismo ay isang relihiyong monoteista (naniniwala sa iisang diyos lámang) na nakabatay sa búhay at pinaniniwalaang mga katuruan ni Hesus na pinaniwalaan ng mga Kristiyano na isang tagapagligtas at mesiyas ng Hudaismo.

Arkitekturang Bisantino at Kristiyanismo · Kristiyanismo at Roma · Tumingin ng iba pang »

Silangang Imperyong Romano

Ang Silangang Imperyong Romano, Imperyo ng Roma sa Silangan, o Imperyong Bisantino (Bisantium) ay mga pangalang inilalapat sa Imperyo Romano noong Gitnang Panahon na may kabisera sa Constantinopla (na ngayo’y Istanbul).

Arkitekturang Bisantino at Silangang Imperyong Romano · Roma at Silangang Imperyong Romano · Tumingin ng iba pang »

Simbahang Ortodokso ng Silangan

Ang Simbahang Ortodokso ng Silangan (Ingles: Eastern Orthodox Church) na opisyal na tinatawag na Simbahang Katolikong Ortodokso (Ingles: Orthodox Catholic Church at karaniwang tinutukoy bilang Simbahang Ortodokso (Ingles: Orthodox Church), ang ikalawang pinakamalaking simbahan o Iglesiang Kristiyano sa buong mundo na may tinatayang 300 milyong mga deboto na ang pangunahing mga bansa ay ang Belarus, Bulgaria, Cyprus, Georgia, Greece, Macedonia, Moldova, Montenegro, Romania, Russia, Serbia, at Ukraine na ang lahat pangunahing Silangang Ortodokso. Ang sektang ito ay nagtuturo na ito ang Isa, Banal, Katoliko at Apostolikong Iglesia na itinatag ni Hesus at ng kanyang mga apostol mga 2,000 libong taon na ang nakalilipas. Ang Simbahang Silangang Ortodokso ay binubuo ng ilang mga nangangasiwa sa sariling mga katawang ecclesial na ang bawat isa ay natatangi sa heograpiya at nasyonal ngunit nagkakaisa sa teolohiya. Ang sariling-pinangangasiwaang(o autocephalous) na katawan ay kadalasan ngunit hindi palaging sumasakop sa isang bansa ay pinapastulan ng isang Banal na Sinod na ang tungkulin kabilang sa maraming mga bagay ay ingatan at ituro ang apostoliko, patristikong mga tradisyon at mga kaugnay na pagsasanay ng simbahan. Tulad ng Romano Katolisismo, Komunyong Anglikano, Asiryong Simbahan ng Silangan, Oriental Ortodokso at ilan pang mga simbahan, ang mga obispong Ortodokso ay bumabakas ng kanilang lahi sa mga apostol sa pamamagitan ng proseso ng paghaliling apostoliko. Binababakas ng Simbahang Silangang Ortodokso ang pagkakabuo nito sa pamamagitan ng Imperyong Byzantine o Imperyo Romano tungo sa sinaunang iglesiang itinatatag ni Apostol Pablo at ng mga Apostol. Sinasanay nito ang pinaniniwalaang nitong orihinal na sinaunang mga tradisyonal na naniniwala sa paglago nang walang pagbabago. Sa mga hindi doktrinal na bagay, ay minsang nakikisalo mula sa mga tradisyong lokal na Griyego, Slaviko, at Gitnang Silangan kabilang pa sa iba na naghuhugis ng pag-unlad kultural ng mga bansang ito. Ang layunin ng mga Kristiyanong Ortodokso mula sa bautismo ay patuloy na dalhin ang kanilang mga sarili tungo sa diyos sa buo nilang mga buhay. Ang prosesong ito ay tinatawag na theosis o deipikasyon at isang pilgrimaheng espiritwal kung saan ang bawat tao ay nagsisikap na maging banal sa pamamagitan ng paggaya kay Hesus at pagpapalago ng panloob na buhay sa pamamagitan ng walang tigial na panalangin(na ang pinakakilala ang Panalangin ni Hesus) o hesychasm hanggang sa mapag-isa sa kamatayan sa apoy ng pag-ibig ng diyos. Ang kanon na ginagamit ng Silangang Ortodokso ay kinabibilangan ng Griyegong salin ng Tanakh na tinatawag na Septuagint at ang Bagong Tipan. Ito ay kinabibilangan ng pitong mga aklat Deuterocanonical na itinatakwil ng Protestantismo at isang maliit na bilang ng iba pang mga aklat na wala sa Kanlurang Kanon. Ginagamit ng mga Kristiyanong Ortodokso ang terminong "Anagignoskomena" (isang salitang Griyego na nangangahulugang "mababasa" o "karapat dapat basahin") para sa 10 mga aklat na kanilang tinatanggap ngunit wala sa 39 aklat na kanon ng Lumang Tipan sa Protestantismo. Itinuturing ito ng mga Kristiyanong Ortodokso na kagalang galang ngunit sa mas maliit na lebel sa 39 aklat ng kanon ng Tanakh. They do, however, use them in the Divine Liturgy. Naniniwala ang mga Kristiyanong Ortodokso na ang kasulatan ay inihayag ng Banal na Espiritu sa mga kinasihang taong may-akda nito. Gayunpaman, ang mga kasulatan ay hindi ang pinagkukunan ng mga tradisyon na nauugnay sa simbahang ito ngunit ang kabaligtaran. Ang tekstong biblikal ay nagmula sa tradisyong ito. Ito ay hindi rin ang tanging mahalagang aklat sa simbahang Ortodokso. May mga daan daang sinaunang kasulatang patristiko na bumubuo ng tradisyon ng Simbahang Ortodokso. Ang mga Ikono ay matatagpuan na nagpapalamuti ng mga pader ng gusaling Ortodokso at hagiograpiya na kadalasang tumatakip sa panloob na istraktura ng kompleto.Ware p. 271 Maraming mga tahanang Ortodokso ang may lugar na inilaan para sa panalangin ng pamilya, sulok ng ikono kung saan ang mga ikono ni Hesus, Birheng Marya at mga Santo ay karaniwang inilalagay sa Silangang nakaharap na pader.

Arkitekturang Bisantino at Simbahang Ortodokso ng Silangan · Roma at Simbahang Ortodokso ng Silangan · Tumingin ng iba pang »

Sinaunang arkitekturang Romano

Ang Koliseo sa Roma, Italya; ginagamit ang mga klasikong orden, ngunit para lamang sa estetikong pambungad. Ang Castel Sant'Angelo at Ponte Sant'Angelo sa Roma, Italya Akwedukto ng Segovia sa Espanya; isa sa pinakamahusay na nananatiling ngayon na Romanong akwedukto ngayon. Imperyal na kulto. Ang Tulay Alcántara, Espanya, isang obra maestra ng sinaunang pagtatayo ng tulay Ang mga Paliguan ni Diocleciano, Roma Ang Basilika Severo sa Leptis Magna The Odeon ni Herdoes Atico, isang Romanong teatro sa Atenas, Gresya Labi ng Forum ni Augusto sa Roma, Italya Pinagtibay ng sinaunang arkitekturang Romano ang panlabas na wikang klasikal na arkitekturang Griyego para sa mga layunin ng mga sinaunang Romano, ngunit naiiba ito sa mga gusaling Griyego, na naging isang bagong etilo ng arkitektura.

Arkitekturang Bisantino at Sinaunang arkitekturang Romano · Roma at Sinaunang arkitekturang Romano · Tumingin ng iba pang »

Venecia

Ang Venecia (Veneto: Venezsia) ang kabisera ng rehiyon ng Veneto.

Arkitekturang Bisantino at Venecia · Roma at Venecia · Tumingin ng iba pang »