Mas mabilis kaysa sa browser!
20 relasyon: Censo ni Quirinio, Diyos, Ebanghelyo ni Mateo, Flavio Josefo, Herusalem, Hesus, Hudaismo, Ikalawang Templo sa Herusalem, Imperyong Romano, Israel, Judea (lalawigang Romano), Labindalawang Alagad, Mga Ebionita, Mga Essene, Mga Nazareno, Mga Pariseo, Mga Saduceo, Simon na Zelote, Sinaunang Panahon ng mga Hudyo, Unang Digmaang Hudyo-Romano.
Censo ni Quirinio
Ang Censo ni Quirinio ay isang censo sa Judea na isinagawa ni Publius Sulpicius Quirinio na gobernador ng Romanong Syria sa atas ng pamumunong Romano noong 6 CE.
Bago!!: Mga Zelote at Censo ni Quirinio · Tumingin ng iba pang »
Diyos
Ang Diyos ay may iba't ibang kahulugan.
Bago!!: Mga Zelote at Diyos · Tumingin ng iba pang »
Ebanghelyo ni Mateo
Ang Ebanghelyo ayon kay Mateo o Ebanghelyo ni Mateo ay ang ebanghelyo sa Bagong Tipan ng Bibliya na sinulat ni Mateo.
Bago!!: Mga Zelote at Ebanghelyo ni Mateo · Tumingin ng iba pang »
Flavio Josefo
Si Tito Flavio Josefo (37 CE – 100 CE), at tinatawag ring Joseph ben Matityahu (Hebreong biblikal: יוסף בן מתתיהו, Yosef ben Matityahu), ay isang Hudyong-Romano na historyan at hagiograpo noong unang siglo CE.
Bago!!: Mga Zelote at Flavio Josefo · Tumingin ng iba pang »
Herusalem
Ang Herusalem ay isang lungsod sa Gitnang Silangan, na matatagpuan sa talampas ng bulubundukin ng Hudea, sa pagitan ng Dagat Mediteraneo at Patay.
Bago!!: Mga Zelote at Herusalem · Tumingin ng iba pang »
Hesus
Si Hesus (Griyego: Ἰησοῦς Iesous; 7–2 BCE hanggang 30–36 CE) ang itinuturing ng maraming Kristiyano na sentrong katauhan ng relihiyong Kristiyanismo at ang tagapagtatag ng Kristiyanismo.
Bago!!: Mga Zelote at Hesus · Tumingin ng iba pang »
Hudaismo
HudaykaMula sa ''ju·dai·ca'': http://buscon.rae.es/draeI/SrvltObtenerHtml?origen.
Bago!!: Mga Zelote at Hudaismo · Tumingin ng iba pang »
Ikalawang Templo sa Herusalem
Arko ni Tito na pagbibigay pugay sa pagwawagi ng mga Romano laban sa mga Hudyo at pagkawasak ng Herusalem at Ikalawang Templo sa Herusalem o Templo ni Herodes noong 70 CE. Makikita ang mga bagay na kinuha ng mga Romano mula sa templo kabilang ang Menorah. Ikalawang Templo sa Herusalem() na kalaunang tinawag na Templo ni Herodes ay isang Templo sa Herusalem na isang muling pagtatatyo ng templo sa lugar na dating kinatayuan ng Templo ni Solomon na umiral mula - 70 CE. Ang Ikalawang Templo ay winasak ng mga Romano noong 70 CE sa Unang Digmaang Hudyo-Romano. Pagkatapos wasakin ng Imperyong Neo-Babilonya ang Templo ni Solomon noong 587 BCE, ito ay muling itinayo sa utos ni Dakilang Ciro ng Imperyong Akemenida nang pinayagan ang mga Hudyong ipinatapon ni Nabucodonosor II na makabalik sa Herusalem. Ito ay ang simula ng panahong Ikalawang Templo sa kasaysayan ng Hudaismo. Ang Ikalawang Templo sa Herusalem at ang lungsod ng Herusalem ay winasak ng Imperyong Romano noong 70 CE na tinawag na Dakilang Babilonya sa Aklat ng Pahayag bilang ang bagong Imperyong Neo-Babilonya na wumasak sa Templo ni Solomon at Herusalem noong 587/586 BCE. Ayon sa Ebanghelyo ni Marcos 13, Ebanghelyo ni Mateo 24, at Ebanghelyo ni Lucas 21:20-36 na mga hulang inilagay sa bibig ni Hesus ng mga kalaunang may-akda ng mga ebanghelyo ito, ang dahilan ng pagkakawasak ay dahil sa pagtakwil ng mga Hudyo kay Hesus bilang isang mesiyas ng Hudaismo. Ang mga propesiyang ito ay isang vaticinium ex eventu upang pangatwiranan na ang pagkawsak nto ay isang kaparusahan sa pagtakwil ng mga Hudyo kay Hesus bilang mesiyas. Ang pagkawasak nito ay tanda ng pagbabalik ni Hesus at pagwawakas ng mundo noong unang siglo CE.
Bago!!: Mga Zelote at Ikalawang Templo sa Herusalem · Tumingin ng iba pang »
Imperyong Romano
Ang Imperyo ng mga Romano (Ingles: Roman Empire) (Latin) ang tawag sa imperyalistang paghahari ng mga Romano sa malaking bahagi ng Europa, Asya at Hilagang Aprika, na may autokratikong porma ng pamahalaan.
Bago!!: Mga Zelote at Imperyong Romano · Tumingin ng iba pang »
Israel
Ang Israel at opisyal na kilala bilang Estado ng Israel (Hebreo: מְדִינַת יִשְׂרָאֵל, Medīnat Yisrā'el; Arabiko: دَوْلَة إِسْرَائِيل, Dawlat Isrāʼīl) ay isang republikang parlamento sa Gitnang Silangan sa katimugang silangang baybayin ng Dagat Mediterraneo. Ito ay nahahangganan ng mga bansang Lebanon sa hilaga, Syria sa hilagang silangan, Jordan at West Bank sa silangan, Ehipto at Gaza Strip sa timog kanluran at Golpo ng Aqaba sa Dagat Pula sa timog. Kasunod ng pagtanggap ng isang resolusyon ng United Nations General Assembly noong 29 Nobyembre 1947 na nagrerekomiyenda ng pagtanggap at implementasyon ng planong paghahati ng Mandatoryong Palestina ng United Nations, idineklara ni David Ben-Gurion na Ehekutibong Puno ng Organisasyong Zionista ng Daigdig at presidente ng Ahensiyang Hudyo para sa Palestina "ang pagkakatatag ng estadong Hudyo sa Eretz Israel na kikilalanin bilang Estado ng Israel" noong 14 Mayo 1948. Ang mga kapitbahay na estadong Arabo ay sumakop sa Israel nang sumunod na araw bilang pagsuporta sa mga Arabong Palestino. Mula nito, ang Israel ay nakipagdigmaan sa mga kapitbahay na estadong Arabo na sa kurso nito ay sumakop sa West Bank, Peninsulang Sinai (sa pagitan ng 1967 at 1982), Gaza Strip at Golan Heights. Ang mga bahagi ng mga teritoryong ito kabilang ang Silangang Herusalem ay idinagdag ng Israel sa mga teritoryo nito ngunit ang hangganan sa kapitbahay na West Bank ay hindi pa permanenteng nailalarawan. Ang Israel ay lumagda sa mga kasunduang kapayapaan sa Ehipto at Jordan ngunit ang mga pagsisikap na lutasin ang alitang Israeli-Palestino ay hindi pa tumutungo sa kapayapaan. Ang populasyon ng Israel noong 2012 ayon sa Israel Central Bureau of Statistics ay tinatayang 7,941,900 na ang 5,985,100 nito ay mga Hudyo. Ang mga Arabong Israeli ang ikalawang pinakamalaking pangkat etniko na binubuo ng 1,638,500 (kabilang ang mga Druze at Bedouins). Ang ibang mga minoridad at denominasyong etno-relihiyon ay kinabibilangan ng Druze, Circassian, mga Itim na Hebreong Israelita, mga Samaritano, mga Maronite at iba pa. Ang status quo ng relihiyon na inayunan ni Ben-Gurion sa mga partidong Ortodoksong Hudyo sa panahon ng deklarasyon ng independiyensiya ng Israel noong 1948 ay isang kasunduan sa papel ng Hudaismo na gagampanan sa pamahalaan at sistemang hudikatura ng Israel. Ang Israel ang isa sa pinakamaunlad na bansa sa Timog kanlurang Asya sa pag-unlad ng ekonomiya at industriya at ang bansang may pinakamataaas na pamantayan ng pamumuhay sa Gitnang Silangan. Ang mga mamamayan nito ay tinatawag na mga Israeli.
Bago!!: Mga Zelote at Israel · Tumingin ng iba pang »
Judea (lalawigang Romano)
Ang Romanong lalawigan ng Judea (Pamantayang Tiberian), kung minsan ay binabaybay sa orihinal na mga anyong Latin na Iudæa o Judaea upang mapag-iba ito mula sa pangheograpiyang rehiyon ng Judea, isinasama ang mga rehiyon ng Judea, Samaria, at Idumea, at sumaklaw lalo sa mga bahagi ng mga dating rehiyon ng Asmoneo at mga kahariang Herodes ng Judea.
Bago!!: Mga Zelote at Judea (lalawigang Romano) · Tumingin ng iba pang »
Labindalawang Alagad
Ang Labindalawang Alagad o 12 Apostol ni Hesus ay labindalawang mga lalaking itinalaga ni Hesus bilang apostol na maging kapiling niya para mangaral, para magkaroon ng kapangyarihan sa pagpapagaling ng mga karamdaman, at upang makapagpalayas ng mga demonyo.
Bago!!: Mga Zelote at Labindalawang Alagad · Tumingin ng iba pang »
Mga Ebionita
Ang Mga Ebionita o Ebionites, o Ebionaioi (Greek: Ἐβιωναῖοι; na hinango mula sa Hebreong אביונים ebyonim, ebionim, na nangangahulugang "ang mahirap" o "mga mahirap") ay isang terminong patristiko na tumutukoy sa sektang Hudyong Kristiyano na umiral sa sinaunang Kristiyanismo.
Bago!!: Mga Zelote at Mga Ebionita · Tumingin ng iba pang »
Mga Essene
Ang Mga Essene o Essenes (Sa Moderno Hebreo ngunit hindi sa Sinaunang Hebreo:, Isiyim; Greek: Εσσήνοι, Εσσαίοι, or Οσσαίοι; Essēnoi, Essaioi, Ossaioi) ay isang sekta ng Ikalawang Templong Hudaismo na yumabong mula ika-2 siglo BCE hanggang ika-1 siglo BCE at ayon sa ilang mga skolar ay tumiwalag sa mga saserdoteng Zadokeo.
Bago!!: Mga Zelote at Mga Essene · Tumingin ng iba pang »
Mga Nazareno
Ang Mga Nazareno o Mga Nazoreo (Griyego: Ναζωραῖοι, Nazōraioi) ay isanang sektang Hudyo Kristiyano noong unang siglo CE.
Bago!!: Mga Zelote at Mga Nazareno · Tumingin ng iba pang »
Mga Pariseo
Ang mga Pariseo (Ebreo: פרושים, Perushim, "ang mga nakahiwalay") ang pinagmulan ng mga kasalukuyang rabino ng Hudaismo.
Bago!!: Mga Zelote at Mga Pariseo · Tumingin ng iba pang »
Mga Saduceo
Ang Mga Saduceo o mga Saduseo (Ebreo: צדוקים, Tsedokim, "mga istudyante ni Tsadok") ay isang maliit subalit makapangyarihang pangkat o partido ng mga Hudyong dugong-bughaw.
Bago!!: Mga Zelote at Mga Saduceo · Tumingin ng iba pang »
Simon na Zelote
Si San Simon na Cananeo. Si Simon na tinawag na Zelote at isinalin sa ilang Bibliyang Tagalog na Simon na Makabayan (Simon the Zealot sa Ingles).
Bago!!: Mga Zelote at Simon na Zelote · Tumingin ng iba pang »
Sinaunang Panahon ng mga Hudyo
Ang Antigedades ng mga Hudyo o Sinaunang Panahon ng mga Hudyo (Ingles:Antiquities of the Jews; Antiquitates Iudaicae; Ἰουδαϊκὴ ἀρχαιολογία, Ioudaikē archaiologia) ay isang 20 bolyum na akdang historyograpikal na isinulat sa Sinaunang Griyego ng mananalaysay na si Flavio Josefo noong ika-13 taon ng pamumuno ng emperador ng Imperyong Romano na si Flavio Domiciano noong mga 93 o 94 CE.
Bago!!: Mga Zelote at Sinaunang Panahon ng mga Hudyo · Tumingin ng iba pang »
Unang Digmaang Hudyo-Romano
Arko ni Tito na pagbibigay pugay sa pagwawagi ng mga Romano laban sa mga Hudyo at pagkawasak ng Herusalem at Templo sa Herusalem noong 70 CE. Makikita ang mga bagay na kinuha ng mga Romano mula sa templo kabilang ang Menorah. Ang Unang Digmaang Hudyo-Romano (66–73 CE) na minsang tinatawag na Ang Dakilang Paghihimagsik (המרד הגדול, ha-Mered Ha-Gadol, Primum Iudæorum Romani Bellum.), ang una sa tatlong mga digmaang Hudyo-Romano ng mga Hudyo sa Probinsiyang Judea laban sa Imperyo Romano.
Bago!!: Mga Zelote at Unang Digmaang Hudyo-Romano · Tumingin ng iba pang »
