Pagkakatulad sa pagitan Daniel (ng Bibliya) at Kaharian ng Juda
Daniel (ng Bibliya) at Kaharian ng Juda ay may 14 mga bagay sa karaniwan (sa Unyonpedia): Aklat ng mga Macabeo, Anghel, Babilonya, Bibliya, Diyos, Hudaismo, Imperyong Akemenida, Imperyong Seleucid, Joiakim, Mga Medo, Nabonidus, Nabucodonosor II, Templo ni Solomon, Wikang Hebreo.
Aklat ng mga Macabeo
Ang Aklat ng mga Macabeo ay mga aklat na deuterokanonikang sa Lumang Tipan ng Bibliya maaaring tumukoy sa mga sumusunod.
Aklat ng mga Macabeo at Daniel (ng Bibliya) · Aklat ng mga Macabeo at Kaharian ng Juda ·
Anghel
Isang dibuhong naglalarawan sa pagbabalita ni Anghel Gabriel na si Maria ang hinirang ng Maykapal para maging "Ina ng Diyos." (El Greco, 1575). Ang anghel o serapin (Kastila: ángel at serafín, Griyego: άγγελος, angelos, "tagapagbalita") ay isang uri ng nilalang, ayon sa maraming mga pananampalataya, na may tungkuling maglingkod sa Diyos.
Anghel at Daniel (ng Bibliya) · Anghel at Kaharian ng Juda ·
Babilonya
Ang Babilonya (Ingles: Babylonia) (Bābili or Babilim; Arameo: בבל, Babel, בָּבֶל, Bavel, بابل, Bābil) ay isang makasaysayang estadong lungsod na naging imperyo sa Gitnang Silangan.
Babilonya at Daniel (ng Bibliya) · Babilonya at Kaharian ng Juda ·
Bibliya
Larawan ng binuklat na Bíbliyang Gutenberg, na nasa Aklatan ng Kongreso ng Estados Unidos. Ang Bibliya o Biblia (ang huli ay mala-Kastila at maka-Griyegong pagbabaybay) ay isang kalipunan ng mga kasulatang relihiyoso na ginagamit sa Hudaismo at Kristiyanismo.
Bibliya at Daniel (ng Bibliya) · Bibliya at Kaharian ng Juda ·
Diyos
Ang Diyos ay may iba't ibang kahulugan.
Daniel (ng Bibliya) at Diyos · Diyos at Kaharian ng Juda ·
Hudaismo
HudaykaMula sa ''ju·dai·ca'': http://buscon.rae.es/draeI/SrvltObtenerHtml?origen.
Daniel (ng Bibliya) at Hudaismo · Hudaismo at Kaharian ng Juda ·
Imperyong Akemenida
Ang Imperyong Akemenida o Achaemenida Empire (mula sa Lumang Persiyano na Haxāmanišiya), tinatawag ding Ang Unang Imperyong Persiyano, ay isang imperyo sa Kanlurang Asya, na itinatag ni Cirong Dakila. Sa pinakadakilang lawak nito na ang lawak ay mula sa Balkan hanggang sa Lambak ng Indus, ay naging isa ito sa mga pinakamalalaking imperyo sa kasaysayan, na sumasaklaw sa 5.5 milyon na kilometrong parisukat, at noon ay naging mas malaki kaysa sa alin mang nakaraang imperyo sa kasaysayan. Bantog ito sa matagumpay na modelo ng isang sentralisadong, pangangasiwang burukratiko (sa pamamagitan ng mga satrapa sa ilalim ng Hari ng mga Hari), sa mga pagtayo ng imprastruktura tulad ng mga sistema ng kalsada at isang sistema ng koreo at sa paggamit ng isang opisyal na wika sa kabuuan ng mga teritoryo nito at sa isang malaking propesyonal na hukbo at sa mga serbisyong sibil, na nagpasigla sa mga katulad na sistema sa mga sumunod na imperyo.Schmitt Achaemenid dynasty (i. The clan and dynasty) Kilala ito sa Kanluraning kasaysayan bilang ang katunggali ng mga Griyegong lungsod-estado sa panahon ng mga Digmaang Griyego-Persiyano at sa pagpapalaya ng mga Hudyong tapon sa Babilonya. Ang Mausoleo sa Halicarnassus, na isa sa Pitong mga Kamangha-mangha ng Sinaunang Daigdig, ay itinayo sa isang Helenistikong estilo sa imperyo. Nang ika-7 siglo BCE, ang mga Persiyano ay namuhay sa timog-kanluraning bahagi ng Iranyang Talampas sa rehiyon ng Persis, na naging kanilang sentro. Mula sa rehiyong ito, sumulong si Cirong Dakila upang talunin ang mga Medo, ang Lydia, at ang Imperyong Neo-Babilonyo, itinatatag ang Imperyong Akemenida. Ang delegasyon ng kapangyarihan sa mga lokal na pamahalaan ay inaakala na kalaunan ay nagpahina sa kapamahalaan ng hari, na nagsanhi sa paggasta sa mga pag-aaring yaman sa mga pagtatangka upang supilin ang mga lokal na paghihimagsik, at humantong sa kawalan ng pagkakaisa ng mga rehiyon sa panahon ng pagsalakay ni Dakilang Alejandro noong 334 BCE. Ang palagay na ito, gayun pa man, ay hinahamon ng ilang mga modernong iskolar na nakikipagtaltalan na ang Imperyong Akemenida ay hindi humarap sa anumang naturang krisis sa panahon ni Alejandro, na mga panloob na paghalili na pakikibaka sa loob ng pamilyang Akemenida lamang ang kailan man lumapit sa pagpapahina ng imperyo. Si Alejandro, na malaking tagahanga ni Cirong Dakila, ay kalaunang sumakop sa imperyo sa kabuuan nito noong 330 BCE. Sa kanyang kamatayan, ang karamihan sa dating teritoryo noong imperyo ay sumailalim sa pamamahala ng Kahariang Ptolemaiko at Imperyong Seleucid, bilang karagdagan sa iba pang mga menor na mga teritoryo na nakakamit ng pagsasarili sa panahong iyon. Kalaunan ay makakabawi ng kapangyarihan yaong Persiyanong populasyon sa gitnang talampas sa ikalawang siglo BCE sa ilalim ng Imperyong Parto. Ang makasaysayang tanda ng Imperyong Akemenida ay hindi lamang humangga sa teritoryal at militar na impluwensya nito kundi pati din sa impluwensyang kultura, panlipunan, teknolohikal at relihiyon. Maraming mga Ateniense ang tumaglay ng mga kaugaliang Akemenida sa kanilang pang-araw-araw na pamumuhay sa isang pagpapalitan ng impluwensiya ng kultura, na ang ilan ay inimpleyado ng, o nakaalyado sa mga hari ng Persiya.
Daniel (ng Bibliya) at Imperyong Akemenida · Imperyong Akemenida at Kaharian ng Juda ·
Imperyong Seleucid
Ang Imperyong Seleucid (galing sa Σελεύκεια, Seleύkeia) ay isang Griyego-Macedonianong Helenistikong estado na pinamunuan ng Dinastiyang Seleucid na itinatag ni Seleucus I Nicator kasunod ng paghahati ng imperyong nilikha ni Dakilang Alejandro pagkatapos ng kamatayan nito.
Daniel (ng Bibliya) at Imperyong Seleucid · Imperyong Seleucid at Kaharian ng Juda ·
Joiakim
Si Jehoiakim o sa ilang salin ng Tagalog ay Joacim (yehoyaqim, "itatatag ni Yahweh) ay hari ng Kaharian ng Juda at anak ni Josiah(1 Kronika 3:15).
Daniel (ng Bibliya) at Joiakim · Joiakim at Kaharian ng Juda ·
Mga Medo
Ang mga Medo,Medes, Imperyong Medes, Imperyong Media o mga Mede (mula sa Matandang Persa ''(Persian)'': Māda-) ang naging mga pinuno ng Iran, Armenya, gitnang Turkiya, Apganistan, at hilagang-silangang Pakistan mula 625 BK hanggang 549 BK.
Daniel (ng Bibliya) at Mga Medo · Kaharian ng Juda at Mga Medo ·
Nabonidus
Si Nabonidus (Kunepormang Babilonyo: (na nangangahulugang Nabû-naʾid, "si Nabu ay pinuri") ang huling hari ng Imperyong Neo-Babilonya na naghari mula 556 BCE hanggang 539 BCE at tinalo ni Dakilang Ciro ng Imperyong Persiyano.Si Ciro ay pumasok sa Babilonya nang mapayapa at walang digmaang nangyari. Pagkatapos nito, ang Babilonya ay isinama sa Persiyanong Imperyong Akemenida bilang isang satrapiya. Ang mga pinagmulan ni Nabonidus ay hindi malinaw dahil wala siyang kaugnayan sa mga nakaraang hari ng Imperyong Neo-Babilonya. Ipinagpapalagay ng mga iskolar na siya ay nauugnay sa mga haring Babilonya sa pamamagitan ng pagpapakassal sa pamamagitan ng pagkakaraon ng anak na babae na ikinasal kay Nabucodonosor II (605–562 BCE). Ang ina ni Nabonidus na si Adad-guppi ay isang Asiryo o Arameo. Ang ama ni Nabonidus na si Nabu-balatsu-iqbi ay maaari ring isang Asiryo o Arameo. Ang ilang mga iskolar ay nagpalagay na ang ama at ina ni Nabonidus ay maaaring kasapi ng Dinastiyang Sarganod na mga pinuno ng Imperyong Neo-Asirya na bumagsak sa mga Babilonyo at Mga Medo noong 609 BCE. Si Nabonidus ay nahirang na hari pagkatapos mapatalsik at pinatay si Labashi-Marduk (naghari 556 BCE). Sa kanyang paghahari, pinalaki niya ang katayuan ng Diyos ng buwan na si Sin (diyos) at binawasan ang katayuan ng tradisyonal na pambansang Diyos ng Babilonya na si Marduk. Ang ilang iskolar na nagmungkahing ninais ni Nabonidus na buong palitan si Marduk ni Sin bilang Pinuno ng Panteon ng Relihiyong Mesopotamiano ngunit ito ay patuloy na pinagdedebatihan. Mula 552 BCE hanggang 543/542 BCE, si Nabonidus ay tumungo sa Tayma sa Arabia sa isang sariling pagpapatapons sa mga hindi alam na kadahilanan at sa panahong ito ang kanyang anak na si Belshazzar ang naging pinuno ng Babilonya bagaman si Nabonidus ang patuloy na kinikilang hari ng Babilonya. Kategorya:Mga hari ng Babilonya.
Daniel (ng Bibliya) at Nabonidus · Kaharian ng Juda at Nabonidus ·
Nabucodonosor II
Si Nabucodonosor II (Ingles: Nebuchadnezzar II; ܢܵܒܘܼ ܟܘܼܕܘܼܪܝܼ ܐܘܼܨܘܼܪ; נְבוּכַדְנֶצַּר; Ancient Greek: Ναβουχοδονόσωρ; Arabic: نِبُوخَذنِصَّر; c 642 BK – 562 BK) ang hari ng Imperyong Neo-Babilonyano na naghari noong c. 605 BK – 562 BK.
Daniel (ng Bibliya) at Nabucodonosor II · Kaharian ng Juda at Nabucodonosor II ·
Templo ni Solomon
Ang Templo ni Solomon o Unang Templo sa Herusalen(ayon sa Bibliya ay ang unang Templo sa Herusalem na itinayo ni Solomon sa Nagkakaisang Kaharaian ng Israel noong mga. Ito ay winasak ng Imperyong Neo-Babilonio noong 587 0 586 BCE ni Nabucodonosor II sa Pagkukubkob sa Herusalem noong 587 BCE at kalaunang humantong sa pagpapaton sa mga mamamayang taga-Judea sa Babilonia pagkatapos ng pagbagsak ng Kaharian ng Judah. Ayon sa Bibliya, ang pagkawasak ng templo at pagpapaton sa mga taga-Judea ay katuparan ng mga propesiya sa Bibliya na ito ay dahil sa pagsamba ng mga Sinaunang Israelita sa politeismo at ayon sa mga iskolar ay ang dahilan kung bakit nabuo ang paniniwalang monoteismo na si Yahweh lamang ang dapat sambahin ng mga Israelita. Isinalaysay sa Bibliya na ang ama na pinag-isa ng ama ni Solomon na si David ang labindalawang lipi ng Israel, sumakop sa Herusalem at dinala ang pangunahing artipako ng mga Israelita na Kaban ng Tipan sa lungsod. Kalaunan ay pinili ni David ang Bundok Moriah bilang lugar ng hinaharap na templo upang pagbahayan ng kaban ng tipan. Gayunpaman, ayon sa Bibliya, pinagbawal ng Diyos na itayo ito ni David dahul sa pagdanak niya ng maraming dugo. Ang templo ay itinayo ng kanyang anak na si Solomon at inalagay ang Kaban ng Tipan sa Banal ng mga Banal na lugar dapat lamang para sa mga Dakilang Saserdote ng Israel na pumapasok rito tuwing Yom Kippur kada taon na nagdadala ng dugo ng inihandog na batang tupa at nagsusunog ng insenso.. Ayon sa Bibliya, ang templo ay hindi lamang ang gusali ng pagsamba para sa mga Israelita kundi isang lugar rin ng pagtitipon. Ang mga Hudyong ipinatapon sa Babilonya ay pinayagang makabalik sa Herusalem ni Dakilang Ciro ng Imperyong Akemenida at pinayagan ang mga Hudyo na muling itayo ang nawasak ng templo ni Solomon. Ang bagong templo ay wala ng Kaban ng Tipan dahil ito ay naglaho. Ang Mga Aklat ng mga Hari sa Bibliya ay naglalarawan sa pinakadetalyadong paglalarawan sa pagtatayo ng templo ni Solomon. Mula 1980, ang karamihan ng mga iskolar ng Bibliya ay nagduda at nagsaad na walang templo sa Herusalem noong ika-10 siglo BCE. Ayon sa arkeologong Israeli na si Israel Finkelstein, walang ebidensiya na ang Templo ni Solomon ay umiral sa arkeolohiya. Sa karagdagan, Wala ring mga ebidensiya sa labas ng Bibliya o sa arkeolohiya ang sumusuporta sa isang makapangyarihang kapangyarihang Kaharian ng Judea na umiral noong panahon ni David o Solomon. Ayon rin sa arkeologong Israeli na si Israel Finkelstein, walang ebidensiya na ang Templo ni Solomon ay umiral.
Daniel (ng Bibliya) at Templo ni Solomon · Kaharian ng Juda at Templo ni Solomon ·
Wikang Hebreo
Ang Hebreo o Ebreo (Hebreo: עברית, ’Ivrit o) ay isang wika Hilangang-kanlurang Semitikong na katutubo sa Israel na muling binuhay noong ika-19 na siglo CE at naging opisyal na wika ng Estado ng Israel noong 1948 sa pagkakatatag nito.
Daniel (ng Bibliya) at Wikang Hebreo · Kaharian ng Juda at Wikang Hebreo ·
ang listahan sa itaas sasagutin ng sumusunod na mga tanong
- Ano Daniel (ng Bibliya) at Kaharian ng Juda magkaroon sa mga karaniwang
- Ano ang mga pagkakatulad sa pagitan ng Daniel (ng Bibliya) at Kaharian ng Juda
Paghahambing sa pagitan ng Daniel (ng Bibliya) at Kaharian ng Juda
Daniel (ng Bibliya) ay 32 na relasyon, habang Kaharian ng Juda ay may 132. Bilang mayroon sila sa karaniwan 14, ang Jaccard index ay 8.54% = 14 / (32 + 132).
Mga sanggunian
Ang artikulong ito ay nagpapakita ng mga relasyon sa pagitan ng Daniel (ng Bibliya) at Kaharian ng Juda. Upang ma-access ang bawat artikulo mula sa kung saan ang impormasyon ay nahango, mangyaring bisitahin ang: